Si ka qenë procesi i pranimit të ftesës për të luajtur rolin e Hires në film? Çfarë ju shtyu të pranoni këtë rol dhe a ishit që nga fillimi entuziaste për këtë roli, apo entuziazmi juaj u rrit me kalimin e kohës?

• E mbaj mend që kam kaluar në një periudhë kur kisha shumë nevojë për një pushim. Isha shumë e lodhur dhe në atë kohë kisha refuzuar disa role. As trupi nuk më punonte, isha e mbytur në ndjenja dhe në fillim e refuzova rolin e Hires, edhe pse nuk e di pse, por diçka në zemër më thoshte të mos e refuzoja. Isha shumë në dilemë, edhe pse në fillim isha përgjigjur me një “JO”. Unë gjithmonë kam dashur të luaja një rol në filmat e Ibër Dearit, sepse është folur shumë nëpër Kosovë për stilin shumë të veçantë të punës së tij. Po ashtu, e njihja si një djalë shumë pozitiv, me energji të mirë dhe punëtor. Pastaj, Afrim Muçaj, kolegu im i dashur, erdhi dhe më fliste për rolin, duke më bërë përshtypje të mrekullueshme dhe duke më bindur të marr pjesë në film. E pranova, megjithatë, pa shumë entuziazëm, pasi isha e tepër e lodhur, por e pranova në fund dhe jam e lumtur që e kam pranuar.

A keni bërë ndonjë përgatitje ose hulumtim të veçantë për të përshtatur më mirë në rol dhe për të kuptuar kontekstin e historisë?

• Unë vetëm e kam lexuar skenarin dhe nuk kam bërë asnjë hulumtim sepse i kam besuar 100% Ibër-it dhe partnerit tim Afrimit. Krejt punën e kemi bërë bashkë, dhe ka qenë një entuziazëm i madh në shesh xhirim. Mënyra e punës me regjisorin ka qenë mbresëlënëse, dhe qysh në ditën e parë të xhirimit, unë kam filluar të merrem me idejen se do të përfundoja rolin shpejt e nuk kisha dëshirë të përfundojë xhirimet aq shpejt. Megjithatë, gjatë procesit, janë shtuar skenat dhe kam qenë shumë e lumtur që nuk po kthehem në shtëpi. Krejt lodhja që kam pasur gjatë periudhës para filmit është harruar, dhe kam pasur energji të tepërt. Kurrë më nuk kam për të harruar të gjithë njerëzit në set, sidomos Artinin, Fisin, pjesën teknike dhe të gjithë kolegët e tjerë. Do të thotë se rolin mirë e kam kuptuar gjatë procesit dhe mënyra e punës që e krijonte regjisori.

Si e përjetuat procesin e gjetjes dhe përgatitjes për rolin e Hires në “Everybody Calls Redjo”? Çfarë ju bëri të jeni tërhequr nga ky personazh?

• Më ka tërhequr më së pari energjia e të gjithë njerëzve në set, dashuria për punën dhe mënyra e punës me regjisorin “Do re mi fa”. Kur ndonjëherë nuk e kam kuptuar ose nuk kam mundur të arrij deri te thelbi i karakterit, regjisori më vinte tek fytyra duke shfaqur një habit dhe një humor të pazakontë, duke më thënë: “Ti je Adriana Matoshi, duhet të dish se si bëhet roli”. Ja këtu e ke rolin, në ajër, kape se të iki…dhe pastaj këndonte notat muzikore do re mi fa… që të tregoje se me çfarë intonacioni, apo në çfarë forme duhet me qenë, (O Zot, sa do kisha dëshiruar në këto momente të isha aty prap).

Si ka ndikuar bashkëpunimi me regjisorin dhe me aktorin tjetër të njohur?

• Mrekullueshëm, kur e kujtoj atë periudhë, menjëherë më qeshet, ajo energji më ka mbushur me jetë. E mbaj mend kohën, ajrin, gjithçka; fëmijët e talentuar, partnerin tim, shokun tim të shkëlqyer Afrimin, procesin e provës para xhirimit, humorin e regjisorit kur, për shembull, u ulëm në oborr dhe flisnim për skenën. Ai thoshte, “prit, hajde shkojmë më qatje, sepse më duket se rolet shkojnë më mirë në atë vend”. Gjatë gjithë kohës kishte energji pozitive, dhe më dha një përgjegjësi të madhe që të angazhohem në maksimum që ta bëj rolin e mirë. Edhe pse, kur kemi folur seriozisht, unë kam bërë si një fëmijë që dëgjon profesorin duke folur dhe kam mësuar shumë nga ai.

Si ka qenë përvoja juaj në set dhe a keni ndonjë moment të veçantë apo sfidë që do të donit të përmendnit nga xhirimet?

• Për disa ditë sa kam xhiruar, mund të muaj të tërë për përvojën e xhirimit, ishte një periudhë e paharruar, një përvojë fantastike. Organizimi ishte në nivelin më të lartë, dhe ushqimi, që është shumë i rëndësishëm, ishte perfekt. Dita ishte e nxehtë, por nata shumë e ftohtë. Megjithatë, qetësia gjatë xhirimeve dhe respekti që kishin për regjisorin ishin faktorët kyçe. Regjisori ishte ai që vendoste për gjithçka, ndërsa ne të tjerët ishim ushtarët e tij, duke u udhëhequr nga ai. Ne jemi bindur për gjithçka, dhe prandaj gjithçka ka shkuar mbarë për projektin. Nuk e di nëse ka pasur ndonjë sfidë që nuk kemi mundur ta tejkalonim, por të paktën në periudhën që kam qenë unë në set, nuk kam hasur në asgjë të tillë.

A keni pasur ndonjë liri apo hapësirë për improvizim gjatë skenave, dhe nëse po, si e ka pasqyruar kjo ndryshim në rezultatin përfundimtar të filmit?

• Po, kemi pasur liri për të ndjerë rolin dhe mos të ndalemi asnjëherë nëse na vjen ideja për të shtuar diçka më shumë. Kemi biseduar gjatë gjithë kohës dhe jemi konsultuar me regjisorin, ai nuk na ka ndaluar asnjëherë. Por nëse ka parë që diçka nuk po shkon ashtu siç e kishte menduar, me humorin e tij na ka thënë: “po e lëmë për pjesën e dytë më mirë, a?” Dhe na ka bërë të qeshim që ne si aktorë mos të ndihemi që diçka nuk është në rregull apo jo e pëlqyer nga regjisori.

Si mendoni se roli i Hires në “Everybody Calls Redjo” do të përcillet nga audiencës dhe si do të ndikojë në perceptimin e filmit?

• Mendoj se gratë do të ndjehen shumë të lidhura me karakterin e saj. Besoj se shumica do të kenë shumë arsye për të qeshur, pasi çdo shtëpi shqiptare ka një “Hire”.

Cilat janë shpresa dhe pritshmëritë tuaja për reagimet dhe feedback-un e shikuesve pas lansimit të filmit?

• Unë mendoj se shumë do të pëlqehet filmi. Është film që i ka plotësuar gjithë elementet e një filmi të mirë, ka shumë ngrohtësi familjare brenda filmit. Unë ende nuk e kam parë, por nga puna dhe dashuria që i kemi dhënë, dhe nga ata që kanë parë të tjerët, sigurisht, do të jetë perfekt. Dhe mezi pres të shihemi në premierë.