Si u krijua koncepti i filmit “Everybody Calls Redjo”? Cilat ishin burimet e inspirimit dhe ideja kryesore që ju shtyu të zhvilloni këtë histori?

• Ibër: Si koncept, ka ardhur shumë vonë, por si ide, si duket, ka lindur shpejt. Ne, me Artin, kemi qenë duke punuar me një skenar tjetër, por pasi që ai skenar na u mohua disa herë, në fund, duke diskutuar vazhdimisht, filluam të krijojmë këtë mozaik të Rexhes. Ka qenë një bashkëpunim i përditshëm.
• Artin: Ishte një takim më kujtohet në city mall në Shkup ishim të ulur lart te ushqimet ku shpesh e gjenim inspirimin apo në ndonjë pompë benzine. Te ky takim e kishim dilemën a ta vazhdojmë ose të dorëzohemi. Pas një kurrajo që ja dham njëri tjetrit vendosëm që ta provojmë edhe njëherë. Ishte pikërisht karakteri i Redjos që na lidhi pasi të dy e kemi pas një veti që gjithmonë të bëjmë punën e dikujt tjetër duke dashur t’ndihmojmë por në shumicën e rasteve na ka kap taksirati. Kjo veti shpresoj që do ta bëj edhe atë lidhjen mes protagonistit tonë dhe publikut.

Si keni bashkëpunuar gjatë procesit të shkrimit të skenarit dhe si i ndihmuat njëri-tjetrit në zhvillimin e karaktereve dhe ngjarjeve?

• Ibër: Nuk ka qenë shumë i lehtë për shkak të distancës. Artin jeton në një qytet tjetër, Gostivar, ndërsa unë në një tjetër, në Kumanovë. Në fund, takimet i kemi bërë në Shkup. Zakonisht nuk kemi pasur një vend të caktuar, shumicën e rasteve nëpër shopping mall ose kafene. Kur erdhi pandemia, pjesën tjetër e kemi bërë përmes ZOOM. Por ka pasur shumë rishkrime dhe shumë versione.
• Artin: Ka qenë një proces shumë argëtues që në momente jemi ndjerë si të hutuar, pasi ishte edhe periudha e koronës kurse ne merreshim me diçka që ndoshta edhe kurrë nuk do realizohej por na ka ndihmuar edhe në atë aspekt që psiqikisht të largohemi nga ajo që ndodhte. Gjithashtu ka qenë një shpresë që na ka afruar edhe si shokë përveç si kolegë.

Cili ishte qëllimi juaj kryesor kur krijuat skenarin e filmit? Çfarë dëshironit të transmetonit tek audiencës përmes kësaj historie?

• Ibër: Nevoja për të rrëfyer këtë tregim, si unë po ashtu edhe Artin, ka qenë rezultat i shumë reflektimesh në skenar. Kemi vënë re se kemi konflikte dhe probleme të ngjashme, kështu që si një skenar i plotë, besoj se shumë të tjerë do të njihen me vetveten aty.
• Artin: Qëllimi kryesor ishte që të tregojmë një jetë të njerëzve që mbeten, pasi gjithmonë kur ik dikush dhimbja i mbetet atij që ngelet. Ky është fati edhe i vendit tonë pasi prej shpërnguljes masive të njerëzve gjithë kemi mbetur në njëfarë pritje dhe dhimbje. Nëpërmjet Redjos ne shohim se kemi mundësi që edhe këtu të ndërtojmë një jetë, gjithashtu kemi nevojë që të gjithë sëbashku ta angazhojmë fenomenin Redjo t’na rregulloj edhe brendinë e shpirtit që e kemi të thyer si shoqëri.

Filmi përmban elementë të dy natyrave, drame dhe komedi. Si arritët të balanconi këto dy aspekte në skenar dhe si ndihmuat në krijimin e një atmosfere të përshtatshme për të dy?

• Ibër: Nuk është shumë e lehtë, por nuk ka qenë gjithçka në skenar; një pjesë tjetër e këtyre elementëve është krijuar gjatë provave me aktorët dhe gjatë realizimit të filmit.
• Artin: Këto zhanre janë shumë prezente në shoqërinë tonë, me dinamikën e shpejtë që e jetojmë ndoshta edhe kalojmë në farsë, ishte një zhanr që e vendosëm pasi e ndjejmë më të natyrshme për storien tonë dhe për pasqyrimin më të natyrshëm të shoqërisë tonë.

A keni pasur ndonjë sfidë specifike gjatë shkrimit të skenarit dhe si i keni tejkaluar ato?

• Ibër: Po, vazhdimisht kemi pasur sfida, si e para ky ka qenë skenari im i parë i metrazhit të gjatë dhe është krijuar në bashkëpunim me një skenarist tjetër, na është dashur një kohë e gjatë për të kuptuar njëri-tjetrin pa folur shumë. Pas kësaj, sfida tjetër ka qenë distanca dhe, në fund, pandemia. Por ia kemi dalë pa u dorëzuar në asnjë moment.
• Artin: Normal që ka sfida, pasiguri. Filmi është një proces ku gjithçka është e mundshme në imagjinatë ngjashëm si romani por kur duhet të përkthehet në situat dhe gjuhë të filmit është e pamundshme.

Cilat ishin pikat kryesore të diskutimit mes jush në lidhje me rrjedhën dhe strukturën e ngjarjeve në film?

• Ibër: Vazhdimisht kemi qenë në diskutim se sa është logjike dhe sa duket e vërtetë.
• Artin: Gjithçka bile në momente pasi i shkëmbenim idetë dhe nuk na dukeshin të logjikshme idetë e njëri-tjetrit, pas një kohe kur fillonin të marrin kuptim, nuk na kujtoheshte ideja e kujt ka qenë pasi gjithmonë e kemi pasur kryesor filmin dhe nuk jemi marrë me e kujt ka qenë ideja ose replika.

A ka pasur ndonjë ndryshim apo evoluim në skenar gjatë procesit të prodhimit, dhe si ka ndikuar ky proces në historinë përfundimtare?

• Ibër: Po, sigurisht. Do të thotë, vazhdimisht ka ndryshuar dhe ka evoluar shumë mirë. Kur e shoh sot si film, më habit edhe veten se sa saktë kemi mundur ta bëjmë improvizimin apo ndryshimin.
• Artin: Ka ndryshuar deri në set bile ka ndryshuar edhe në montazh, filmi për krijuesit nuk mbaron kurrë pasi gjithmonë ka hapësirë për ndryshim por patjetër të ekzistojë një kornizë e cila duhet respektuar.

Si mendoni se një bashkëpunim i mirë mes jush ka kontribuar në forcimin e historisë dhe personazheve të filmit?

• Ibër: Ka ndikuar shumë pozitivisht, është e vështirë të shkruash skenare vetë me një moshe të re, gjithmonë duhet dikush tjetër për të pasur një shkëmbim mendimesh. Ne kemi pasur vazhdimisht debate, konflikte dhe analiza, çdo herë në kontekstin më pozitiv për të ndihmuar zhvillimin e tregimit.
• Artin: Ka qenë një bashkëpunim me shumë sfida, kemi diskutuar por gjithmonë kemi pasur një dëshirë për të mirën e projektit.

Cilat janë projektet e ardhshme që keni në plan si skenaristë dhe cilat janë tematikat që do të donit të eksploronit në të ardhmen?

• Ibër: Unë me shumë kënaqësi do të vazhdoj të shkruaj skenare me Artin, nuk është se nuk kemi biseduar për plane të reja, por ajo që momentalisht po presim është premiera e filmit dhe të shohim se si publiku po lidhet me personazhet apo me historinë, gjithashtu do të përjetojmë një eksperiencë ndryshe, të shikojmë filmin me publikun mendoj që aty e kuptojmë saktë se çfarë kemi bërë.
• Artin: Me Ibër kisha shkruar por me një kusht që të na mundësojë produkcioni një hapësirë në Mavrovë. Është një kërkesë që e kishin prej fillimi por nuk e fituam dhe në fund e kuptuam që nuk kemi nevojë.